یوونتوس بار دیگر تاوان اشتباه آلگری را پرداخت کرد

یوونتوس وقتی به استقبال بازی برگشت یوونتوس و اینتر می رفت با توجه به پیروزی 3‐0 در بازی رفت به نظر می رسید یک پایش را محکم در فینال گذاشته است و صرفا نظاره گر این بود که اینتر بازی در مجموع رفت و برگشت را 3‐3 مساوی کرد و در یک نمایش شوم، یونتوس نهایتا در پنالتی 5‐3 برنده شد، در حالیکه برابر حریف منفورش عملکرد زشتی به نمایش گذاشت.

با توجه به اینکه آنها همان تیم را 3 روز پیش به راحتی 2‐0 شکست داده بودند، حتی با توجه به در نظر گرفتن چرخش شدید در 11 نفر ابتدایی به وسیله ی ماسیمیلیانو آلگری این افت در عملکرد یوونتوس شدیدا غافلگیر کننده بود.

در واقع، مدافع عنوان قهرمانی، 8 تغییر در تیمش در بازی سن سیرو داشت، جیجی بوفون، دیبالا و پل پوگبا جز بازیکنان نیمکت بودند. بازیکنان کمتر استفاده شده ای مثل روگانی، نتو و آساموا به جایشان به زمین رفتند و همه شان تقریبا در حذف شرم آوری که نزدیک بود برای یوونتوس اتفاق بیفتد سهیم بودند.

یک پاس بد از دروازبان برزیلی باعث شد نراتزوری جلو بیفتد، اگر چه که گری مدل واضحا روی هرنانس در صحنه ی منجر به گل خطا کرد. آساموا که برای سومین بار در این فصل از ابتدا به میدان می رفت در کل بازی محو بود و روگانی هم پنالتی ای داد که به وسیله اش برزویچ بازی را به وقت های اضافه کشاند.

ممکن است جو بدشانسی را عامل این اتفاق بداند، اما کاپیتان بونوچی، اصلا در حس و حالی نبود که بخواهد بهانه بگیرد، او بعد از اینکه پنالتی حساس را وارد دروازه کرد به رای اسپورات گفت:

ما کار را برای خودمان خیلی سخت کردیم. اینتر هیچ چیز برای از دست دادن نداشت و از همان اول هر چه داشت به سمت ما پرت کرد. و در مورد خودمان هم، ما با رویکرد اشتباهی وارد بازی شدیم و همانقدر که از گفتن این جمله متنفرم اما باید بگویم این یکی از بدترین نمایش هایی است که از زمان پیوستن به این تیم شاهدش بوده ام. در نهایت، ما خوش شانس بودیم و بازی به پنالتی کشید و خوشبختانه آنها را حذف کردیم.

اگر چه که این مدافع 28 ساله شاید چند نمایش از فصل 2010‐2011 را فراموش کرده باشد، این بازی مشخصا در کنار بازیهای نا امیدکننده ی یوونتوس در روزهای قبل از کونته قرار می گیرد و مربی فعلی یوونتوس باید بخشی از مسئولیت این مسابقه را بر عهده بگیرد.

آلگری دقیقا مثل بازی رفت لیگ قهرمانان اروپا برابر بایرن، بار دیگر از سیستم محتاطانه ی 4‐4‐2 استفاده کرد، تصمیمی که همزمان هم ابتکار عمل را به دست حریف داد و هم بهترین خصوصیات بازیکنان خودش را کاملا خنثی کرد.

یوونتوس برای اولین بار در این فصل هیچ شوتی در نیمه ی اول نزد.

الکس ساندرو فضای کمتری برای فرارهای مخصوص به خودش داشت و خوان کوادرادو هم فاقد آزادی لازم در جناح راست بود، ولی هر دو بازیکن بعد از تغییر سیستم در نیمه ی دوم بهتر کار کردند.

شاید بتوان به جرئت گفت خلاق ترین بازیکن تیم، هرنانس، تعداد لمس توپ هایش فقط از لیختشتاینر بیشتر بود (27 و 30 به ترتیب) این بازیکن برزیلی اخیرا در خط هافبک 3 نفره نمایش های بسیار بهتری داشت، اما وقتی فقط در مرکز زمین استورارو را کنارش می دید کاملا دست پاچه شده بود.

در ضمن هو اسکورد می گوید که این خط هافبک افتضاح و در نتیجه خط حمله ی خاموش روبرویش، در مجموع 120 دقیقه تنها دو شوت در چارچوب داشتند و یووه 36٪ مالکیت را هم بیشتر در اختیار نداشت.

البته که تا حدودی قابل درک بود که آنها به نحوی با توجه به نتیجه ی بازی رفت عقب خواهند نشست، اما رویکرد تاکتیکی اشتباه تمام اندوخته شان را بر باد داد، یک اشتباه نادر از مربی ای که تعداد کمی اشتباه از زمان آمدنش به تورین در 18 ماه اخیر داشته است.

به لطف تساوی فیورنتینا و ناپولی، آلگری و تیمش حالا با 3 امتیاز اختلاف در صدر جدول هستند، اما آلگری باید از تکرار این اشتباهات تاکتیکی بپرهیزد تا بتواند به بانوی پیر برای رسیدن به دومین دابل داخلی پیاپی کمک کند.

از بلیچرریپورت

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: